Diewertje Spit,

Schoolleider Mavo

Review
Lerende organisaties 2.0: nieuwsgierigheid als motor
Afgelopen zomer heb ik mij, tussen het lezen van de boeken van Freida McFadden over De hulp en het vakantieboek van Jan, Jans en de kinderen, gestort op een wetenschappelijk boek: Lerende organisaties 2.0: nieuwsgierigheid als motor van Robert-Jan Simons.
Ik ken Robert-Jan als docent aan de NSO-CNA, bij wie ik een aantal inspirerende lessen heb gevolgd over visiegestuurd leiderschap. Nu ik in de afstudeerfase van mijn opleiding ben beland en samen met twee collegastudenten actieonderzoek doe naar lerende cultuur creëren in het onderwijs, was het voor mij geen optie om dit boek níet te lezen.
Het boek voelt, zoals de schrijver zelf zegt, echt als zijn ‘legacy’. Dat merk je meteen door de rijke hoeveelheid verwijzingen naar zowel zijn eigen onderzoek als dat van anderen. Robert-Jan laat overtuigend zien hoe nieuwsgierigheid de motor kan zijn achter leren en ontwikkelen in organisaties. Zijn basismodel voor lerende organisaties en de acht concrete richtlijnen die hij daaraan koppelt, nemen je mee in hoe leiders en teams een lerende cultuur kunnen versterken door ruimte te geven aan experimenteren, reflectie en dialoog. Wat het boek voor mij aantrekkelijk maakt, is de combinatie van diepgaande theorie met praktische handvatten die je, na wat puzzelen, kunt toepassen om jouw organisatie wendbaarder en toekomstbestendig te maken.
Die diepgaande theorie is misschien ook wel meteen het struikelblok van het boek. Hoewel ik het belang van al die details zeker zie – ze onderbouwen de boodschap en geven het boek wetenschappelijke stevigheid – maken ze het geheel soms wat taai en minder toegankelijk. Daardoor is het niet altijd even gemakkelijk om vlot door te lezen en kan de rijkdom aan informatie juist het enthousiasme om door te gaan wat afremmen.
Als je misschien niet zo’n onderzoekend-nerd gehalte hebt als ik, maar wél in het onderwijs werkt, dan kun je er ook voor kiezen om direct naar het laatste deel van het boek te gaan: De onderwijs- en opleidingsorganisatie als lerende organisatie. In dit slotstuk benadrukt Robert-Jan nogmaals wat voor mij de kern is: het ontwikkelen van een gedeelde visie op leren en onderwijzen. En dat geldt niet alleen voor leerlingen, maar voor álle lerenden binnen de school.
Komende maandag gaan wij daar meteen mee aan de slag in de mavo-kernteams op het Martinuscollege. Ik heb nu al zin in onze studiemiddag! #mavoteam #martinuscollege
Dieuwertje Spit
Schoolleider mavo